Διαλογισμός και στις διακοπές

Όταν βγαίνουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας στις διακοπές, μπορεί να αποτελεί πρόκληση το να παραμείνουμε πιστοί στην πρακτική μας. Αλλά ακόμη και αν δεν έχουμε σταθερή πρακτική διαλογισμού, οι διακοπές είναι μια ευκαιρία να επανέλθουμε στην καλλιέργεια μεγαλύτερης επίγνωσης και να εξασκηθούμε με απλές στιγμές της καθημερινότητας.

Περπάτημα στη φύση
Το καλοκαίρι είναι ευκαιρία να βάλουμε λίγο περισσότερη κίνηση στην καθημερινότητά μας. Πρόσφατες έρευνες από το Πανεπιστήμιο Penn State στις ΗΠΑ έδειξαν ότι η συνειδητή κίνηση βοηθά στη διαχείριση και τη μείωση του άγχους. Περπατώντας στην παραλία ή κοντά στη φύση όπου και αν βρεθούμε, φέρνοντας την επίγνωση στα πέλματα των ποδιών και την επαφή που έχουν με το έδαφος, νιώθοντας την αίσθηση και την υφή του εδάφους, περπατώντας αργά και συνειδητά. Φέρνοντας την επίγνωση και σε κάθε παύση που κάνουμε, ή κάθε φορά που αλλάζουμε κατεύθυνση. Κάθε φορά που ο νους θα ταξιδεύει σε σκέψεις ή εικόνες, γυρνώντας πίσω στην αίσθηση των πελμάτων μας. Ιδανικά είναι αν μπορούμε να εξασκηθούμε χωρίς παπούτσια, διότι η άμεση επαφή με τη γη - στο χώμα, την άμμο, το χορτάρι - έχει αποδειχθεί ότι μεταξύ άλλων εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό, ηρεμεί τη διάθεση και βελτιώνει τον ύπνο.

Ανοιχτός ορίζοντας
Ζώντας μέσα στις πόλεις και περνώντας πολλές ώρες της ημέρας μας μέσα σε κλειστούς χώρους, περιορίζουμε το οπτικό μας πεδίο, ειδικά αν βρισκόμαστε για πολλή ώρα μπροστά σε οθόνες. Όταν είμαστε κοντά στη φύση, μπορούμε να επιτρέψουμε την παρατήρηση του ανοιχτού ορίζοντα, αφήνοντας το βλέμμα να περιπλανηθεί στον ουρανό και ανοίγοντας την προοπτική μας, φέρνοντας την επίγνωσή μας ξανά και ξανά πίσω σε αυτό που μπορούν να δούν τα μάτια μας κάθε στιγμή. Παρατηρώντας την κίνηση που κάνουν τα στοιχεία της φύσης ή τα πράγματα γύρω μας, τα χρώματα, τις υφές, τους όγκους και τα μεγέθη, με τα μάτια ολάνοιχτα και γυρνώντας πάλι στο παρόν κάθε φορά που ο νους ταξιδεύει, απολαμβάνοντας και πραγματικά βιώνοντας με όλη μας την επίγνωση ό,τι ξεδιπλώνεται μπροστά μας. 

Κολύμπι στη θάλασσα
Ακόμη και ένα μπάνιο στη θάλασσα μπορεί να γίνει διαλογιστική πρακτική εάν γίνεται συνειδητά. Φέρνοντας την προσοχή μας στο παρόν, νιώθοντας τη θερμοκρασία του νερού όταν πρωτομπαίνουμε στη θάλασσα, παρατηρώντας τις κινήσεις και τις αισθήσεις του σώματος όταν κολυμπάμε, εστιάζοντας στην αναπνοή μας ή φέρνοντας την επίγνωσή μας στους ήχους που μας περιβάλλουν μέσα στο νερό.  

Καλοκαιρινοί ήχοι
Ένας άλλος τρόπος να εξασκηθούμε είναι να φέρουμε την επίγνωση στους ήχους που υπάρχουν γύρω μας όταν βρισκόμαστε στην παραλία, σε ένα δάσος, κοντά σε ένα ποτάμι. Ο ήχος της θάλασσας, των ποδιών μας περπατώντας πάνω στην άμμο, το θρόισμα των φύλλων, το τραγούδι των τζιτζικιών, ο ψίθυρος ή η βουή του αέρα, οι φωνές των ανθρώπων γύρω μας – μένοντας παρόντες στη μουσική της ζωής. Φέρνοντας την προσοχή μας στην υφή και την ποιότητα των ήχων χωρίς να θέλουμε να τους αλλάξουμε ή να δημιουργούμε ιστορίες για αυτά που ακούμε, γυρνώντας ξανά και ξανά στην παρατήρησή τους όπως ακριβώς είναι.

Body scan
Στις διακοπές έχουμε την ευκαιρία να καλλιεργήσουμε τη σχέση μας με το σώμα μας. Ξαπλωμένοι στην παραλία, στο κρεβάτι μας ξεκινώντας την ημέρα ή στο γρασίδι, μπορούμε να εξασκηθούμε στην πρακτική body scan, φέρνοντας νοερά την προσοχή μας στα σημεία του σώματος, ξεκινώντας από τα πόδια και φτάνοντας μέχρι το κεφάλι. Με αυτή την πρακτική μαθαίνουμε να παρατηρούμε τις αισθήσεις του σώματος όπως είναι κάθε στιγμή, νιώθοντας ας πούμε τη θερμοκρασία σε κάθε σημείο του σώματος, παρατηρώντας την αίσθηση υγρασίας ή ξηρότητας, ίσως πόνου σε κάποια σημεία, ή τραβήματος. Επιτρέποντας και αγκαλιάζοντας με αποδοχή κάθε αίσθηση καθώς γνωρίζουμε το σώμα. 

Doing vs. Being
Συχνά στις διακοπές θέλουμε να τα προλάβουμε όλα, να δούμε κάθε αξιοθέατο, ή να δοκιμάσουμε το φαγητό σε κάθε μέρος που μας έχουν συστήσει, κάτι που τελικά μπορεί να δημιουργήσει άγχος και κούραση. Οι στιγμές των διακοπών όμως μπορεί να σηματοδοτήσουν αυτό ακριβώς που η λέξη ορίζει – μια διακοπή από την ανάγκη που έχουμε να βρισκόμαστε συνεχώς σε δράση και μια ευκαιρία για παύση, αφήνοντας ανοιχτό χώρο ώστε απλά να “είμαστε”. Μειώνοντας τις υποχρεώσεις μας, αφήνοντας το πρόγραμμά μας ελεύθερο και ακολουθώντας μόνο δραστηριότητες που πραγματικά μας γεμίζουν μέσα στην ημέρα, χωρίς "πρέπει", αφιερώνοντας άφθονο χρόνο για περισυλλογή και παρατήρηση, κάνοντας λιγότερα και απολαμβάνοντάς τα περισσότερο.

Βλέποντας την ομορφιά
O ιρλανδός ποιητής και φιλόσοφος John O’ Donohue λέει ότι η ομορφιά ανυψώνει την καρδιά και μας υπενθυμίζει την αιωνιότητα που κατοικεί μέσα μας. Αναγνωρίζοντας λοιπόν τις στιγμές ομορφιάς γύρω μας όταν είμαστε στις διακοπές – σε ένα ζωντανό τοπίο, ένα χαμόγελο, ένα ζουμερό φρούτο, μια συζήτηση που συνεχίζει να τραγουδά μέσα μας έστω και αν έχει τελειώσει μέρες πριν, μια μουσική που μας άγγιξε – και εκφράζοντας ευγνωμοσύνη που είμαστε εδώ για να τις γευτούμε και να τις ζήσουμε.